به گزارش پایگاه خبری تکواندو پلاس، یکی از ویژگی های دوران قهرمانی خاطرات تلخ و شیرین است که هر ورزشکار با آن دست و پنجه نرم میکند. روایت داستان های واقعی از زندگی قهرمانان که سال ها در صندوقچه اسرار آنها مانده و به فراموشی سپرده شده شنیدنش خالی از لطف نیست.

فریبرز عسکری سرمربی تیم‌ملی تکواندو که پیش از این در عرصه قهرمانی فعالیت داشت طبق گفته خودش لحظه‌های شاد و غمگین بسیاری را تجربه کرده اما اگر بخواهد به یکی از آنها اشاره کند حضور در دهمین دوره مسابقات قهرمانی آسیا است که سال ۱۹۹۲ میلادی در مالزی برگزار شد.

وی در این رقابت‌ها توانست اولین مدال طلای تکواندو در قاره کهن را بدست آورد اما بعد از آن به دلیل غیبت‌هایی که داشت از مدرسه اخراج شد! در ادامه روایت عسکری را از این رویداد می‌خوانید:

«در دوره ای که ورزشکار بودم و حتی بعد از حضورم در تیم ملی، لحظه‌های شاد و غمگین بسیاری را تجربه کردم و خاطرات زیادی برایم باقی مانده است ولی اگر بخواهم یکی از آنها را تعریف کنم شاید شیرین ترین و تلخ ترین خاطره من از آن دوران بهم گره خورده باشد.

سال ۱۹۹۲ و در مسابقات قهرمانی آسیا موفق شدم اولین مدال طلای تاریخ تکواندو کشورم در این رقابت‌ها را بدست بیاورم که برای برای همه ملت ایران و جامعه تکواندو خوشحالی به ارمغان آورد.

بعد از این رقابت ها و تجربه شیرینی که کسب کردم به مدرسه بازگشتم اما به دلیل غیبت‌هایی که داشتم اخراج شدم و به نوعی این شیرینی را به کامم تلخ کرد!»

مطالب مرتبط:

اولین طلای جهانی با پای شکسته /اعتماد به نفسی که کنترل بازی را از دستم خارج کرد می توانستم اولین وزن هشتمی باشم که مدال طلای جهانی را به نام ایران ثبت می‌کرد از گریه برای نگرفتن مدال تا خوشحالی برای عنوان اولین بانوی المپیکی ایران یادآوری کسب اولین مدال هنوز برایم شیرین است عسکری: پولادگر از حضور نور در تمرینات بانوان ایران استقبال کرد/ بچه‌های ما لایق و شایسته موفقیت در المپیک هستند بخشی: می‌خواهم تاریخ‌ساز شوم/ هدفم مبارزه در وزن سوم المپیک است