متاسفانه، از آخرین فصل سال ۱۳۹۸ کشور عزیزمان ایران، به ویروس کرونا آلوده شد و با مشاهده اولین مبتلایان به ویروس کوئید ۱۹ در شهر قم، بحران کرونا در ایران نیز آغاز شد. هرچند در کشورمان تلاش‌های بی‌وقفه و ارزشمند کادر پزشکی و درمانی برای مهار این ویروس ادامه دارد و داروسازان و سایر متخصصان علم پزشکی در سراسر جهان تلاش جدی دارند هرچه سریعتر واکسن این ویروس را تهیه نمایند اما شواهد نشان می دهد ظاهرا برای رهایی از این بحران زمانی طولانی لازم است.

بحران کرونا، زندگی عادی اقشار مختلف جامعه را مختل کرده و به هر قشری آسیب‌های خاصی وارد کرده است. در این میان، یکی از اقشاری که دچار آسیب جدی شده و نیازمند توجه ویژه کشور به ویژه دولت است، ورزشکاران و خادمان ورزشی کشور هستند.

نیک می‌دانیم که خادمان ورزشی از جمله کادر فنی و ورزشکارن به ویژه ملی‌پوشان که  برخی از آنها با هدایت کادر فنی، سهمیه المپیک دریافت کرده اند جزو سرمایه‌های انسانی و ماندگار کشور محسوب می‌شوند. متاسفانه، برخی گزارشات مستند نشان می‌دهد، این سرمایه‌های اصیل کشور، بخاطر مشکلات اقتصادی از دنیای ورزش حرفه‌ای دور شده و در تنگناهای تامین معاش خانواده، توانمندی‌ها، غیرت و فتوت خود را برای رهایی از این مشکلات اختصاص داده‌اند. موضوعی که اگر بطور جد مورد توجه دولتمردان قرار نگیرد، در آینده ای نه چندان دور، تبعات منفی آنرا کل کشور متحمل خواهد شد.

همه بیاد داریم در ماه‌ها و سال‌های گذشته نزدیک، شاهد کوچ نخبگان از جمله نخبگان ورزشی به سایر کشورها بودیم. علل اصلی این نوع آسیب‌ها، اکثرا ریشه در نوع تعاملات قبلی با این سرمایه‌های انسانی دارد و آسیب شناسی علل و راهکارهای مقابله با آن به بحثی مفصل و تخصصی نیاز دارد.

اینجانب به عنوان یکی از روانشناسانی که مدت‌هاست افتخار همکاری با ورزشکاران ملی و سازمان‌های مختلف ورزشی را دارم و دو سال است به عنوان روانشناس در خدمت تیم‌های ملی تکواندوی انجام وظیفه می‌کنم، به دولتمردان خدوم و فهیم میهن عزیزم، به طور جد و از منظر روانشناسی، پیشنهاد و توصیه می‌کنم که پشتیبانی و حمایت لازم مالی را از کادر فنی و ورزشکاران در ایام بحران کرونا به عمل آورند.

یادآوری این نکته لازم است که برخی مخارج، نه تنها هزینه نیست بلکه نوعی سرمایه گذاری بهینه و آینده نگرانه است. این نوع سرمایه گذاری‌ها ضمن دستاوردهای مثبت، از بروز انواع آسیب‌ها نیز پیشگیری می‌کند. لذا اگر منطق حکم می‌کند، سرمایه‌های خود را حفاظت و مورد تکریم قرار داده و از انواع آسیب‌های احتمالی مصون بسازیم، ضرورت دارد با حمایتی که در شان و منزلت این سرمایه‌ها باشد به وظیفه ملی خود عمل کنیم.

امیدوارم دولتمردان دلسوز و خادم کشور، بموقع اقدام لازم را انجام و از بروز هرگونه مشکل احتمالی پیشگیری نمایند. پیشاپیش از همه خادمان کشور صمیمانه سپاسگزارم.

✍ دکتر ناصر صبحی قراملکی
دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی
 و عضو کمیسیون های روانشناسی ورزشی کمیته ملی المپیک و سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور