به گزارش پایگاه خبری تکواندو پلاس، یکی از ویژگی‌های دوران قهرمانی خاطرات تلخ و شیرین است که هر ورزشکار با آن دست و پنجه نرم می‌کند. روایت داستان های واقعی از زندگی قهرمانان که سال‌ها در صندوقچه اسرار آنها مانده و به فراموشی سپرده شده شنیدنش خالی از لطف نیست.

مریم شیرجهانی هوگوپوش سابق تیم ملی تکواندو که مدال برنز قهرمانی نوجوانان جهان و مدال نقره قهرمانی نوجوانان غرب آسیا و برنز نوجوانان آسیا در کارنامه ورزشی‌اش به چشم می‌خورد از خاطرات دوران قهرمانی خود به تکواندو پلاس می‌گوید:

«خاطرات خوب زیادی از دوران ورزشکاری ام، با دوستان تکواندوکار و اعضای تیم ملی دارم که شاید خاطره تلخم فقط رژیم‌های سنگینی بود که می‌گرفتم چرا که برای رسیدن به وزن مناسب داﺌم در حال کاهش وزن بودم و هنوز هم تحت تاثیر اثراتش هستم.

زمانی که اولین مدال برنزمسابقات قهرمانی نوجوانان جهان در سال ۲۰۱۰ در بخش بانوان را کسب کردم و تاریخ ساز شدم از طرف حاج آقا پولادگر، فریبرز عسکری، هادی ساعی و الهه عرب عامری تشویق شدم که برای من بسیار ارزشمند و جذاب بود و تبدیل به شیرین ترین خاطره‌ام شد.

من از ۱۷ سالگی وارد اردوی تیم ملی شدم و فراز و فرودهای زیادی را تجربه کردم و تنها انگیزه‌ای که باعث می‌شد همه آن شرایط برایم لذت بخش شود حمایت های اساتیدم بود؛ سرپرست تیم ملی خانم حسینی و همچنین سرمربی آن دوره پروانه تهرانی که از ایشان به عنوان الگو برای شاگردانم مثال می‌زنم همیشه به من توجه داشتند و هر قدر از زحماتشان تشکر کنم کافی نیست. ایشان همیشه من را در رژیم‌هایم همراهی می‌کردند، برنامه غذایی می‌نوشتند، حتی در مواقعی غذا درست می‌کردند؛ در تمرینات به من روحیه می‌دادند و هیچ گاه تنهایم نگذاشتند.

در آن زمان اعزام ها و تمرینات بسیار دشوارتر از حالا بود و باید فیلترهای زیادی را پشت سر می‍‌گذاشتیم تا وارد تیم ملی شویم. خاطرم است در آن دوره هفت خان رستم را می‌گذراندیم و حتی با وزن های بالاتراز خودم که همگی بسیار باتجربه بودند مبارزه می‌کردم. به طور کل خاطرات خوب زیادی به جا مانده است که برایم بی‌نهایت شیرین هستند چرا که حمایت های معنوی زیادی داشتم.»