به گزارش پایگاه خبری تکواندو پلاس به نقل از گل؛ انتخابات کمیسیون ورزشکاران در حالی برگزار شد که شاهد جنجال‌های بسیاری در آن بودیم. حواشی این جلسه تا حدی بود که حالا نگرانی‌ها درباره ادامه کار این کمیسیون که هادی ساعی را در سمت ریاست دارد، شکل گرفته است. یوسف کرمی قهرمان سابق تکواندو و از اعضای این کمیسیون معتقد است راه رسیدن کمیسیون به موفقیت حفظ احترام و حرمت‌ها است.

انتخابات کمیسیون ورزشکاران جنجالی برگزار شد.

به نظر من این اتفاق خوبی است. چون وقتی بچه‌ها با هم بحث می‌کنند، یعنی این کمیسیون برای‌شان مهم است. اگر جایی راکد باشد و اختلافی وجود نداشته باشد، باید نگران بود که کارها خوب پیش نرود. اما دیدیم که این کمیسیون برای بچه‌ها مهم است و برایش تلاش می‌کنند. طبیعی هم بود که یکسری اختلاف نظر وجود داشته باشد. خدا را شکر درنهایت هم انتخابات به خیر و خوشی برگزار شد.

رقابت‌ برای ریاست و نایب‌رییسی خیلی نزدیک بود و با اختلاف یک رای نفرات انتخاب شدند.

بله همینطور است. همانطور که گفتم این، نشان می‌دهد کمیسیون برای بچه‌‌ها مهم است. به نظر من تنها چیزی که باید بین بچه‌های ورزشی وجود داشته باشد، حفظ احترام بزرگ‌ترهاست. چراکه افراد حاضر در کمیسیون هم از نسل قدیم و هم از نسل جدید هستند.

ما نماینده تمام ورزشکاران کشور هستیم و چه خوب است پیش از هر چیز حرمت بزرگ‌ترها را حفظ کنیم و اگر نظری داریم خیلی مودبانه و با کمال احترام بیان کنیم تا خدای نکرده بی‌اخلاقی رخ ندهد.

یکی از جنجال‌های انتخابات، بحث انتخاب دو عضو جدید از سوی رییس کمیته ملی المپیک بود.

این بحث وجود داشت که کمیته ملی المپیک یکسری از عزیزان را از طرف خودش معرفی کرده. این در آیین‌نامه هم آمده بود که حق طبیعی رییس کمیته ملی المپیک است که حداکثر دو نفر را به عنوان نماینده انتخاب کند. اما در آیین‌نامه نوشته شده بود با مشورت رییس کمیسیون این کار انجام شود. من هم آنجا نظرم را گفتم که چقدر خوب است نظر رییس کمیسیون هم گرفته می‌شد. بهداد سلیمی و خانم عباسعلی از افتخارات ورزش کشور و قابل احترام هستند و اصلا بحث این نبود که چرا اینها هستند، بحث سر این بود که چرا مشورتی صورت نگرفته است. به هر حال اگر کمیسیونی هست طبیعتا باید از آن نظر گرفته شود. اما خوشبختانه این موضوع هم به خوبی و خوشی حل شد.

بهداد سلیمی هم ناراحت شده بود که ۴۰ دقیقه درباره بودن یا نبودن او بحث شد.

هادی ساعی گفت که بهداد جان من با شما مشکلی ندارم. حرف سر قانون بود که بر اساس آن این انتخاب باید با مشورت کمیسیون باشد. که آقای میراسماعیلی گفت من رییس کمیسیون هستم و با من هیچ صحبتی نشده. آقای سعیدی و پیمان فخری عزیز هم گفتند نه، بایدی در کار نیست.

 در آیین‌نامه نوشته شده می‌تواند با مشورت رییس کمیسیون حداکثر دو نفر را انتخاب کند. بهداد گفت اگر مشکل من هستم، من می‌روم که بچه‌ها گفتند اصلا چنین چیزی نیست. حتی گفتند را‌ی‌گیری کنیم که این عزیزان باشند یا نباشند که همه گفتند باشند. همانطور که گفتم حرف یکسری بچه‌ها سر قانون بود که خوشبختانه درنهایت این موضوع هم حل شد.

درباره انتخاب رییس هم موضوعی مطرح شد که عده‌ای در پشت پرده دنبال ریاست زهرا نعمتی بودند و اقداماتی هم در این باره شکل گرفته است.

این هم می‌تواند طبیعی باشد. مثلا من هم بخواهم جایی کاندیدا شوم صددرصد مخالفانی دارم. بنابراین، چیز خاص و عجیبی نیست. همین‌ها رقابت را قشنگ می‌کند. اگر قرار بود هادی ساعی بیاید و خیلی راحت رییس شود، همه می‌گفتند انتخابات از قبل چیده شده. اما وقتی این رقابت پیش می‌آید مشخص می‌شود چیدمانی در کار نبوده و اگر مشکلی هم بود، بالاخره آقای ساعی رییس شدند و این نشان می‌دهد اگر حرف و حدیثی هم بود، قدرت زیادی برای کنار گذاشتن هادی ساعی نبوده.

اگر قرار بود ساعی رییس نشود، نمی‌شد اما دیدیم حرف‌هایی که از بیرون زده می‌شود که انتخابات چیده شده، اینطور نبود. من این را خودم به چشم دیدم.

گویا هادی ساعی در جلسه کلی حرص و جوش رسیدن به ریاست را هم خورده.

من به بچه‌هایی هم که بودند، گفتم. هادی ساعی پرافتخارترین المپین ورزش کشورمان است و ما باید حرمت او را حفظ کنیم. اگر خود ما در جمع ۱۵ نفره‌ای که داریم، احترام او و خودمان را نگه نداریم، چه انتظاری از دیگران داریم؟ اگر ما به عنوان نماینده ورزشکاران نتوانیم به جمع‌بندی برسیم، چه توقعی از دیگران داشته باشیم؟ این وظیفه ماست که قدردان ساعی باشیم و اگر می‌خواهیم نظری به او بدهیم، باید در کمال احترام باشد که گاهی اوقات این اتفاق نمی‌افتاد. خدا را شکر با همه این حرف‌ها انتخابات برگزار شد و حالا ان‌شاءا… آقای ساعی تمام تلاشش را بکند که پاسخ کسانی که به او اعتماد کردند را به خوبی بدهد.

بعد از صحبت‌های هادی ساعی که گفته بود سوریان بچه‌بازی درآورده، کمپین بزرگی علیه او شکل گرفت که نمی‌تواند درباره سوریان صحبت کند.

این کارها واقعا قشنگ نیست. هادی ساعی و حمید سوریان از بزرگان ورزش کشور ما هستند. من دیدم که کشتی‌گیرها علیه تکواندوکاران شده بودند و برعکس. این اتفاقات واقعا ناراحت‌کننده است. الان هم که درباره‌اش صحبت می‌کنم، ناراحت می‌شوم. چرا باید این اتفاق بیفتد و یکسری از دوستان که دنبال درگیر کردن رشته‌های انفرادی با هم هستند، باید ناخواسته به اهداف‌شان برسند. دوست نداشتم سوریان که بچه‌محل هادی است و هادی پیشکسوت او محسوب می‌شود، چنین کاری بکند.

سوریان خودش رییس کمیسیون بوده و ساعی هم از او حمایت کرد. نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده یا می‌افتد که باعث می‌شود بچه‌های ما چنین رفتارهایی بکنند. نظر شخصی من این است که این اتفاقات قشنگ نیست که ورزشکارانی که همیشه با هم خوب بودند و بگو و بخند داشتند اینطوری با هم درگیر شوند.

این موضوع نگرانی‌هایی را هم درباره آینده کاری کمیسیون شکل داده است. به خصوص که پیش از این، کمیسیون تا آستانه تعطیلی هم پیش رفت!

ببینید، الان هادی ساعی نیست اما من واقعیت‌ها را باید بگویم. آقای ساعی، میراسماعیلی، حسنی‌پور و یکسری از بچه‌ها پای ثابت کمیسیون بودند و همیشه در جلسات حضور داشتند. اما یکسری از عزیزان را به جز روز اول که انتخابات برگزار شد، دیگر ندیدیم! بعد دوباره برای انتخابات آمدند و صحبت و نقد کردند. اگر کمیسیون برای‌تان تا این اندازه مهم بود، چرا در این مدت نبودید، اگر هم مهم نیست که زمان رای دادن دلیل برخی صحبت‌ها چیست.

مثلا به من گفتند کاندیدا می‌شوی که من گفتم من نیستم و زمانش را ندارم. وقتی ساعی یا خانم نعمتی که واقعا فرد باشخصیتی هستند و احترام زیادی برای‌شان قائلم، علاقه به کار دارند، پس باید با توجه به معیارهای‌مان از بین این دو نفر یکی را انتخاب کنیم. اما من می‌بینم یکسری‌ها بدون داشتن دلیلی به هادی رای می‌دهند که خانم نعمتی نباشد یا به خانم نعمتی رای می‌دهند که هادی ساعی نباشد. پس این انتخاب، انتخاب بسیار غلطی است. اگر من به ساعی اعتقاد دارم، هرکسی روبه‌رویش باشد، باز هم رای من ساعی است.

اما متاسفانه در برخی انتخابات‌ها از جمله همین کمیسیون دیدم برای اینکه X نباشد به Y رای دادند. این واقعا خوب نیست که ورزش کشورمان را به خاطر برخی مشکلات جزیی از بین ببریم و کسانی که با هزار امید به ما رای دادند که از حق‌شان در کمیسیون ورزشکاران دفاع کنیم، بدون توجه بمانند و درگیری و دشمنی بین ورزشکاران بروز پیدا کند.

این بحث، در مسیر کمیسیون تاثیر ندارد؟

البته که دارد. من مطمئنم بیشتر از نصف نفرات در اولین جلسه کمیسیون حضور نخواهند داشت.

بنابراین فکر نمی‌کنید اگر کمیسیونی نداشته باشیم، بهتر باشد؟

پیش از این گفتم مهم‌ترین اصل حفظ حرمت و احترام است. وقتی در یک جلسه‌ای یکسری صحبت‌ها مطرح می‌شود و قبل از انتخابات برخی مسائل پیش می‌آید، طبیعی است بعد از انتخابات مثلا اگر من انتخاب نشوم، بگویم دیگر نمی‌آیم. یا مثلا یک تیم عقب می‌کشد یا یک تیم دیگر دنبال تخریب کردن است.

هرچه هم بگذرد، این مساله کمرنگ‌تر می‌شود و درنهایت می‌بینیم کمیسیون قدرت و پویایی‌اش را از دست می‌دهد. چون وقتی مشارکت کم شود، آن اتفاق خوب رخ نمی‌دهد.

یکی از مواردی که برچسب حاشیه را به کمیسیون چسباند، تلفیق مهاجرت (کیمیا علیزاده) و قهرکردن برخی اعضا (حمید سوریان و کیانوش رستمی) و دوپینگ (حمیدرضا قلی‌پور) بود.

اینها اتفاقاتی بود که شاید مربوط به کمیسیون نباشد. خانم علیزاده زمانی هم که جلسات کمیسیون برگزار می‌شد، خیلی حضور نداشتند. همینطور آقای رستمی یا برخی دیگر از دوستا‌ن‌مان. اگر کمیسیون برای‌شان مهم بود حتما حضور پیدا می‌کردند. حالا یا درگیری‌شان زیاد بوده و در اردوی تیم ملی بودند یا خیلی مسائل دیگر که بر اساس آن ما نمی‌توانیم بگوییم چرا به کمیسیون نیامدید و شما باعث شدید کمیسیون به این روز بیفتد. اما به نظر من باید مدیریت می‌شد. من یکسری حرف‌ها شنیدم که امیدوارم درست نباشد. اینکه مسئولی بیاید مهره بچیند که X نباشد.

این واقعا برای ورزش بد است. نمی‌توانم بپذیرم که منِ پدر بین فرزندانم چه خوب چه بد فرق بگذارم. بچه خوب که خوب است، پس اتفاقا من باید تلاش کنم بچه بد هم خوب شود. مسئول ورزش هم باید همینطور باشد و حواسش به تمام ورزشکاران باشد و از آنها حمایت کند که خدای نکرده کدورتی پیش نیاید.

مثلا اگر اتفاقات اخیر ادامه‌دار باشد و حمید سوریان و هادی ساعی مقابل هم قرار بگیرند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ قطعا به ضرر ورزش است و باید جلوی آن را بگیریم.

با توجه به اشاره‌تان به مهره‌چینی، برخی‌ها مطرح شدن دوپینگ حمیدرضا قلی‌پور صبح روز انتخابات را بدون دلیل نمی‌دانند.

در جلسه هم بچه‌ها سوال می‌پرسیدند که چرا این اتفاق افتاده. اگر ایشان دوپینگ کرده بودند چرا الان دارید مطرح می‌کنید. یکسری صحبت‌ها بود اما من در جایگاهی نیستم که بخواهم نظر بدهم و بگویم مهره‌چینی شده یا کنار گذاشتن قلی‌پور مغرضانه بوده.

 آن روز آقای سعیدی دبیرکل کمیته ملی المپیک گفتند یک شخصی به حضور ایشان اعتراض کردند و چون اعتراض‌شان وارد بود، ما او را کنار گذاشتیم. بچه‌ها هم اعتراض کردند شما که می‌دانستید ایشان مشکل دارد، چرا روز انتخابات مطرح کردید و از قبل نگفتید. درنهایت هم به یک جمع‌بندی رسیدند و متقاعد شدند که انتخابات برگزار شود.

اما در کل این نظر من است که آدم هر چیزی را به هر قیمتی نباید به دست بیاورد. منِ یوسف کرمی این را می‌گویم و اصلا کاری با کسی ندارم. اگر روزی به من می‌گفتند بیا رییس کمیسیون شو، با این اتفاقات هیچ‌وقت ورود نمی‌کردم چون اصلا ارزش ندارد که من بخواهم کاری کنم و یکسری مسائل زیر سوال برود. باز هم تاکید می‌کنم مهم‌ترین موردی که باید یاد بگیریم حفظ احترام و اخلاق است. چیزی که در ورزش ما خیلی کم شده و زیاد هم به‌ آن نمی‌پردازیم.

 مطمئن باشید اگر روزی ورزش ما افت کند و دنبال دلیلش بگردیم، می‌فهمیم اخلاق و منش ورزشکاری کمرنگ شده. اگر ورزش‌مان در اوج باشد هم یعنی روی اخلاق خیلی کار کردیم. ما درباره بحث‌های فرهنگی زیاد صحبت می‌کنیم اما همه‌اش صحبت است و کار عملی نکردیم. اگر ورزش ما سالم باشد، جامعه و کشور سالمی خواهیم داشت.

همانطور که اشاره شد، برخی مخالف ریاست هادی ساعی که از جامعه رزمی هستند، بودند. به نظر شما ممکن است بحث مطرح شدن دوپینگ حمیدرضا قلی‌پور بازی با آبروی رزمی‌کاران بوده باشد؟

من نماینده ورزشکاران در کمیسیون هستم ولی به ورزش‌های رزمی عرق دارم. البته خانم نعمتی هم چون قبلا تکواندوکار بودند جزو جامعه رزمی به حساب می‌آیند. ولی من شخصا به تکواندو، ورزش‌های رزمی و بچه‌های هم‌خانواده‌ام عرق دارم. آقای قلی‌پور هم با آقای ساعی نسبت خانوادگی هم دارند و طبیعی است که از حقش دفاع کند. من هم شخصا وظیفه‌‌ام این بود که از تکواندو و هم‌خانواده‌هایم حمایت کنم.

درنهایت مسیر پیش روی کمیسیون را چطور می‌بینید؟ فکر می‌کنید این اختلافات به پایان برسد؟

 من اختلاف آنچنانی نمی‌بینم اما همین اندازه هم زمانی حل می‌شود که همه به جلسات بیایند و صحبت کنیم. من الان نباشم و ۶ ماه دیگر بیایم، در جریان هیچ چیز نیستم. پس طبیعی است که حالت گیجی داشته باشم چون از چیزی خبر ندارم. اما اگر همه بیایند و مشکلی با من داشته باشند، در جلسات خودمان حلش کنیم نه اینکه در جلسه رسمی انتخابات رییس کمیسیون یکسری مسائل را مطرح کنیم. مثلا اگر بچه‌ها با من مشکل داشته باشند و می‌خواهند یوسف کرمی نباشد، بهتر است این را قبل از جلسه مطرح کنیم.

 یا مثلا قبل از جلسه صحبت کنیم که یکسری بچه‌ها علاقه‌مند به کار مدیریت هستند و سن پایین‌تری دارند و مسیر را برای‌شان فراهم کنیم، مطمئن بودم ساعی حمایت می‌کرد و خیلی راحت انتخابات برگزار می‌شد. اما متاسفانه صحبتی نشد و یک دفعه انتخابات برگزار شد و شاهد جبهه‌گیری‌ها بودیم و این کدورت‌ها پیش آمد. مگر انتخابات اول برگزار نشد؟ همه به سوریان رای دادند و خیلی دوستانه انتخابات برگزار شد.