به گزارش پایگاه خبری تکواندو پلاس، یکی از ویژگی‌های دوران قهرمانی خاطرات تلخ و شیرین است که هر ورزشکار با آن دست و پنجه نرم می‌کند. روایت داستان‌های واقعی از زندگی قهرمانان که سال‌ها در صندوقچه اسرار آنها مانده و به فراموشی سپرده شده شنیدنش خالی از لطف نیست.

شهره خلج زاده ملی پوش اسبق تکواندو که افتخاراتی در قامت ورزشکار و مربی برای این رشته رقم زده است، از خاطرات دوران ورزشکاری خود به تکواندو پلاس می‌گوید:

«خاطرات ورزشکاری و قهرمانی من مربوط به سال‌های ۸۰ تا ۸۸ است که عضو تیم ملی بوده‌ام و در آن زمان اتفاقات تلخی برایم رقم خورد.

در مسابقات جهانی به میزبانی کشور اسپانیا به عنوان هوگوپوش وزن ۷ اعزام شدم و ۷۲ کیلو بودم؛ شب وزن کشی برای شام ماکارانی چرب و خوشمزه‌ای خوردم و در حالی که وزن کشی ساعت ۴عصر روز بعد انجام می‌شد کادر فنی بنابر صلاحدید تصمیم گرفتند من در وزن شش مبارزه کنم. دکتر بهرامی‌نژاد که همراه تیم بودند گفتند اصلا این کار را نکن و به بدنت ضرر نرسان ولی من با توجه به آمادگی خوبی که داشتم و تلاش و زحمتی که در اردو کشیده بودم از همان شب شروع به وزن کم کردن کردم و تا زمان وزن کشی در اتاق سونا بودم. بعد از آن با بدنی تحلیل رفته و بی رمق به وزن ۶۵ کیلوگرم رسیده بودم.

 بدشانسی آوردم و در قرعه کشی اولین رقابتم با مبارزی از اسپانیا بود و وقتی وارد شیاپ چانگ شدیم همه سالن این بازیکن را تشویق می‌کردند در نهایت نتیجه را ۴ بر یک واگذار کردم. باید تشکر کنم از هادی ساعی و یوسف کرمی که با راهنمایی هایشان در آن رقابت ها به من کمک کردند.

دوره ورزشکاری ما هوگوهای الکترونیکی نبود، امتیازگیری بسیار سخت بود و به نوعی داورها سلیقه‌ای عمل می‌کردند. در مسابقات دانشجویی که برگزار شد تنها دختری بودم که در رقابت‌ها پیروزی داشت اکثرا همان بازی‌های اول نتیجه را واگذار می‌کردند اما همیشه یک سوال در ذهن من بود که چرا هیچوقت به مسابقات آسیایی اعزام نمی‌شدم ؟ به نوعی امکان کسب مدال آسیایی از من گرفته شد.

جالب است در مسابقات انتخابی بردن یا باختنم فرقی نداشت و بارها از لیست خط خوردم مثلا  سال آخر حضورم در تیم ملی باوجودی که انتخابی ها را اول شده بودم ولی برای کسب سهمیه المپیک اعزام نشدم.

با پروانه تهرانی، طیبه فدایی نژاد و مژگان زندی هم دوره‌ای بودم؛ همچنین استاد مداح، آذرمهر و قانع حسینی سرمربیان وقت بودند که در نهایت بعد از ۸ سال خودم از عضویت تیم ملی انصراف دادم.»