به گزارش پایگاه خبری تکواندو پلاس، یکی از ویژگی‌های دوران قهرمانی خاطرات تلخ و شیرین است که هر ورزشکار با آن دست و پنجه نرم می‌کند. روایت داستان های واقعی از زندگی قهرمانان که سال‌ها در صندوقچه اسرار آنها مانده و به فراموشی سپرده شده شنیدنش خالی از لطف نیست.

مهدی جمالی پومسه رو جوان کشورمان که ۱۶ مدال رنگارنگ از میادین جهانی، آسیایی و … درکارنامه ورزشی‌اش به چشم می‌خورد از خاطرات دوران ورزشکاری خود به تکواندو پلاس می‌گوید:

«اولین رویداد بین المللی که حضور پیدا کردم مسابقات غرب آسیا ۲۰۰۸بود که توانستم بر سکوی قهرمانی بایستم اما شیرین ترین خاطره‌ام مربوط به مسابقات قهرمانی جهان سال ۲۰۰۹ به میزبانی کشور مصر است؛ بعد از تمرینات و زحماتی که کشیده بودم، روز تولدم به فینال رسیدم و در نهایت گردن آویز نقره کسب کردم که یاد آن مدال در سالروز تولدم تداعی می‌شود.

تمامی روزهایی که در مسابقات پشت سر گذاشتم برای من خاطره‌های تلخ و شیرین به همراه داشته‌اند و مدال‌هایی که کسب کرده‌ام هر کدام حس متفاوتی همراه دارند. در پومسه معمولا مدال طلا به کره‌ای‌ها می‌رسد و داوران به لحاظ  فنی بسیار سخت گیر هستند که البته سلیقه‌ای عمل می‌کنند.

تلخ ترین رویداد ورزشی من آسیب دیدگی از ناحیه رباط صلیبی پا قبل از بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ است که مجبور به جراحی شدم؛ بعد از آن با ۱۲ سال سابقه بازیکنی و مدال آوری در تیم‌ملی حس می‌کنم رها شده‌ام و با وجودی که هنوز هم در پومسه فعالیت می‌کنم ولی مربیان یا سازمان‌ها هیچ کدام سراغی از من نمی‌گیرند.»