به گزارش پایگاه خبری تکواندو پلاس، یکی از ویژگی های دوران قهرمانی خاطرات تلخ و شیرین است که هر ورزشکار با آن دست و پنجه نرم می‌کند.‌ روایت داستان‌های واقعی از زندگی قهرمانان که سال‌ها در صندوقچه اسرار آنها مانده و به فراموشی سپرده شده شنیدنش خالی از لطف نیست.

محمد مهربان ملی پوش اسبق تکواندو کشورمان و دارنده مدال طلا مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا از خاطرات دوران ورزشکاری خود به تکواندو پلاس می‌گوید:

«از مهم‌ترین افتخارات دوران قهرمانی می‌توانم به عضویت تیم ملی نوجوانان برای حضور در مسابقات جهانی، قهرمانی در مسابقات آسیا و کسب عناوین متعدد در تورنمنت‌های بین‌المللی و قهرمانی در بیش از ۲۰ دوره رقابت‌های کشوری اشاره کنم.

زندگی هر ورزشکاری می‌تواند سرشار از لحظات غم و شادی یا خاطرات خوب و بد باشد، اگر بخواهم از شیرین ترین خاطرات ورزشی‌ام بگویم مسلما بالا رفتن از سکوهای قهرمانی بهترین و زیباترین لحظه برای هر ورزشکاری است که احساس فوق العاده‌ای برایش به ارمغان می آورد حالا اگر این پیروزی در میادین بین‌المللی و همراه با اهتزاز پرچم کشورعزیزمان باشد حس شادی و غرور را چندین برابر می‌کند؛ بنابراین برای من قهرمانی در مسابقات آسیایی نوجوانان که منجر به نایب قهرمانی تیمی در مسابقات شد یکی از بهترین خاطره‌هایم است.

دو خاطره تلخی که از دوران ورزشکاری‌ام به جا مانده، باخت در ثانیه‌های پایانی مسابقات جهانی است و همچنین برای کاهش وزن از داروی ممنوعه فرزماید استفاده کرده بودم که در آن زمان فقط ۱۸ سال سن داشتم و تست دوپینگ از من گرفتند و نتیجه مثبت اعلام شد به همین علت به مدت یک سال از مسابقات محروم شدم و دوران کابوس‌وار و سختی را تحمل کردم.

بدون شک تلخ ترین خاطره‌ام که شاید مسیر زندگی‌ام را تغییر داد پاره شدن رباط صلیبی زانو بود که منجر به ۵ بار عمل جراحی شد بعد از آن هرگز نتوانستم ورزش قهرمانی و حرفه‌ای را ادامه بدهم و متاسفانه عمر ورزش حرفه‌ای من خیلی کوتاه شد.

در هرحال با تمام خاطرات خوب و بد خودم را مدیون تکواندو می‌دانم و معتقدم بهترین لحظات زندگی را برایم رقم زد در حال حاضر کارشناس ارشد تربیت بدنی می‌خوانم و دبیر آموزش پرورش و مدرس دانشگاه هستم.»